Joseph Bédier'in derlediği ve yeniden anlattığı 'Tristan ve Isolde Romansı', Orta Çağ'ın en ünlü aşk hikayelerinden biridir. Bu epik anlatı, Kral Mark'ın yeğeni Tristan ile İrlanda Prensesi Isolde arasındaki tutkulu ve trajik aşkı konu alır. Tristan, Kral Mark'ın kendisi için Isolde'yi almak üzere İrlanda'ya gider, ancak yanlışlıkla Isolde ile bir aşk iksiri içerler. Bu iksir, onları kaçınılmaz bir şekilde birbirlerine bağlar ve bu yasak aşk, hem Tristan hem de Isolde için büyük acılara, maceralara ve nihayetinde ölüme yol açar. Hikaye, sadakat, ihanet, kader, tutku ve ölüm temalarını derinlemesine işler. Tristan ve Isolde'nin aşkı, aşkın en saf ve en yıkıcı hali olarak tasvir edilir; hiçbir engel, hiçbir zorluk bu aşkı söndüremez. Eserin ana teması, tutkunun ve kaderin insan iradesini nasıl aşabileceği üzerine kuruludur. Aşk iksirinin yarattığı kaçınılmazlık, karakterlerin kendi seçimlerinden çok, daha büyük bir gücün etkisi altında oldukları hissini verir. Hikaye boyunca sadakat ve ihanet arasındaki ince çizgi sürekli sorgulanır; Tristan, kralına sadık kalmalı mı, yoksa Isolde'ye olan aşkına teslim olmalı mı? Bu ikilem, karakterlerin ahlaki çöküşünü ve trajedinin kaçınılmazlığını vurgular. Eserin hedef kitlesi, Orta Çağ edebiyatına, romantik hikayelere, trajedilere ve klasik edebiyata ilgi duyan okurlardır. Özellikle aşkın gücü ve sonuçları üzerine düşünenler için ilgi çekici olacaktır. Benzer eserler arasında Arthur efsaneleri (özellikle Lancelot ve Guinevere hikayesi), 'Romeo ve Juliet', 'Wuthering Heights' ve diğer tutkulu ama engelli aşk hikayeleri sayılabilir. Bédier'in anlatımı, Orta Çağ'ın o büyülü atmosferini ve karakterlerin duygusal yoğunluğunu başarıyla aktarır, bu da eseri zamansız kılar.

Joseph Bédier (1864-1938), Fransız edebiyat tarihçisi, filolog ve yazardır. Özellikle Orta Çağ edebiyatı üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır. Bédier, Polonyalı bir göçmenin oğlu olarak Paris'te doğdu. Sorbonne Üniversitesi'nde eğitim gördü ve ünlü Fransız filolog Gaston Paris'in öğrencisi oldu. Bédier'in akademik kariyeri boyunca en önemli katkılarından biri, kaybolmuş veya unutulmuş Orta Çağ metinlerini keşfetmek, düzenlemek ve yayımlamaktı. Bu çalışmaları arasında en bilineni, 'Tristan ve Isolde Romansı'nın derlenmesi ve yeniden anlatılmasıdır. Bédier, bu eseriyle Orta Çağ romans geleneğini modern okuyucuya ulaştırmayı başarmıştır. Üslubu, akademik titizliği ile edebi duyarlılığı birleştirir. Metinleri sade, akıcı ve etkileyici bir dille yeniden yorumlayarak, orijinal eserlerin ruhunu korumayı hedefler. 'Tristan ve Isolde'deki anlatımı, Orta Çağ Fransızcasından modern Fransızcaya çeviri yaparken, aynı zamanda bir özet ve yorumlama niteliği taşır. Bédier'in önemli eserleri arasında 'Le Roman de Tristan et Iseut' (Tristan ve Isolde Romansı), 'Les Fabliaux' (Orta Çağ kısa öyküleri üzerine bir çalışma) ve 'La Chanson de Roland'ın ( a Roland'ın Şarkısı) edisyonları bulunur. Eserleri, Orta Çağ edebiyatının anlaşılmasına ve sevilmesine büyük katkı sağlamıştır. Bédier, akademik kariyeri boyunca birçok onursal unvan ve ödül kazanmıştır. 1920'de Fransız Akademisi'ne üye seçilmiş ve daha sonra Akademi'nin daimi sekreteri olmuştur. Eserleri, özellikle Orta Çağ romanslarının yapısını, temalarını ve dilini anlamak için temel kaynaklar olarak kabul edilir. Bédier'in çalışmaları, 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başındaki Fransız edebiyatında Orta Çağ'a olan yeniden ilgi dalgasının önemli bir parçasıdır.